DRUKUJ
2014-12-03

Sołectwo Osówek


Wieś powstała w XIV wieku (pierwsza wzmianka pisarska) i należała do Komturstwa Świeckiego, jej nazwa pochodzi od zdrobnienia słowa osowa. Mieszkańcy zajmowali się prawdopodobnie bartnictwem, smolarstwem, kołodziejstwem. W XVII w. w Osówku została założona karczma, która została nadana p. Osowickiemu przez starostę świeckiego Jana Stanisława na Jabłonowie i Wojewodę Ziem Ruskich. Obecnie wieś liczy 838 ha, zamieszkuje ją ok. 390 mieszkańców. Do sołectwa włączone jest osiedle Pólko i leśniczówka Szary Kierz. Osówek posiada zwartą zabudowę domków jednorodzinnych. 75% obszaru sołectwa stanowią lasy, będące dla mieszkańców miejscem pracy oraz dodatkowych źródeł dochodów.

 

W 1920 roku uroczyście witano wojska gen. Hallera, w lipcu 1937 roku bawił nieoficjalnie na terenach sołectwa prezydent Mościcki polując na kaczki. W kwietniu 1948 r. pożar zniszczył 600 ha lasów, kolejny duży pożar nawiedził mieszkańców w 1955 roku (02.11), który strawił 23 zabudowań. Wieś została zelektryfikowana w 1962 r., w ramach czynu społecznego mieszkańcy wybudowali remizę strażacką. W 1995 r. otwarto klub KGW „Grzybek”, w którym odbywają się spotkania członkiń KGW, zebrania wiejskie, wigilie dla osób starszych z terenu sołectwa.

 

Na terenie wsi znajdują się dwa sklepy spożywczo – przemysłowe, przystanek PKS, plac zabaw dla dzieci, boisko sportowe, ogólnodostępne miejsce na ognisko.

Wieś należy do parafii pw. Najświętrzego Serca Jezusowego w Szlachcie. Najbliższa stacja PKP znajduje się oddalona o 3 km w Szlachcie. Na terenie sołectwa prężnie działa KGW, OSP, Centrum Integracji Społecznej, dzięki ich wspólnym wysiłkom organizowane są festyny, zabawy taneczne. Panie z koła gospodyń posiadają certyfikaty produktów tradycyjnych na oferowane przez siebie potrawy.

 

Gastronomia:

  • Centrum Integracji Społecznej w Osówku,
  • istnieje możliwość zamówienia kociewskiego jadła u lokalnych gospodyń.

 

Noclegi:

  • Centrum Integracji Społecznej w Osówku posiada 12 miejsc noclegowych - tel. 515 151 741

 

Warto zobaczyć:

  • kapliczki przydrożne,  
  • „stary piec” – miejsce gdzie wypalano cegłę,
  • wzniesienie „Mogiła” – pozostałości po cmentarzu ofiar dżumy z XVIII w.

 

Motto wsi:

„Choć moja wieś –taka zwykła, zwyczajna, niewiele ją wyróżnia z otoczenia, w niej żyją ludzie, tacy bliscy, niczym ferajni i mają takie piękne ambitne życzenia” T.T.


STATUT


DOKUMENTY DOT. ROZWOJU SOŁECTWA